Reisverhaal Amerika 2017

 

Op zaterdag 2 september 2017 vertrekken we vanaf Schiphol naar New Orleans. De roadtrip van 4 weken waarvan we al 2 jaar weten dat die in september 2017 zal plaatsvinden, gaat dan eindelijk beginnen.

Dit keer niet met z’n tweeën maar vriend Jean reist met ons mee. In de laatste week zal Peter nog aansluiten om met z’n vieren Washington en New York te gaan (her)ontdekken.

De reis gaat er als volgt uitzien:

 

Na een tussenlanding in Atlanta komen we uiteindelijk ’s avonds aan in New Orleans oftewel The Big Easy. Het hotel grenst aan het bekende gebied French Quarter en we gaan meteen polshoogte nemen.

We lopen vanaf het hotel zo de bekende Bourbon street in en meteen zien we daar het Hardrock cafe. Na een verfrissend drankje worden ook de eerste T-shirts gekocht.

De resterende dagen in New Orleans vullen zich uiteraard met veel muziek. De verhalen zijn waar: overal hoor je live muziek. Een enkele keer zie je een artiest of band op straat spelen maar de sfeer is in ieder geval heel goed.

Een hele leuke bar is The Spotted Cat Music Club. Deze ligt in de Frenchman street, een straat met veel barretjes en restaurantjes.

In Bourbon Street zijn voornamelijk veel bars en het is er luidruchtiger. We treffen het dat we net dit weekend in New Orleans zijn want het befaamde Southern Decadence festivel is begonnen. Het is één van de grootste gay-festivals in Amerika. Dat maakt ons meteen duidelijk waarom we zoveel schaars geklede mannen op straat tegenkomen als we voor de eerste keer het hotel uitlopen. Dus…..we komen ogen tekort deze dagen, haha.

De tweede avond in New Orleans komen we terecht op één van de befaamde balkons in Bourbonstreet, waardoor we alle tijd hebben om alles gade te slaan wat zich op de straat afspeelt. Een paar balkons verder wordt er daadwerkelijk met kettingen gegooid als jongedames op de straat hun borsten laten zien (“breast flashing”, het gebruik tijdens Mardi Gras). Het drankje smaakt prima en we laten het allemaal over ons heen komen.

We maken ook een paar keer gebruik van de street cars waardoor je op een leuke manier de stad een beetje kunt verkennen. We gaan oa westwaarts naar het Garden District via St. Charles avenue en zien zo een buurt met mooie woonhuizen en tuinen.

We zijn nog naar het bekende St. Louis cemetery geweest om te kijken waar een gedeelte van de film Easy Rider opgenomen is. Bij aankomst bleek er $20 pp betaald te moeten worden, dus rechtsomkeer gemaakt.

De laatste avond gaan we terug naar Frenchmen Street om een hapje te eten, luisteren nog naar jazz muziek in Bourbon Street en gaan op tijd slapen want een dag later begint onze roadtrip.

 

Na het ontbijt bestellen we via “Lyft” (populairder als Über in New Orleans) een taxi naar het vliegveld. Dertig minuten later vertrekken we in onze Dodge Journey richting Natchez. We rijden langs de Mississippi rivier noordwaarts om via de Atchafalaya moerassen later in de avond Natchez te bereiken.

Onderweg wordt nog gestopt bij de bekende planterswoning Oak Alley in Vacherie. Het is deze dag bloedheet en lopen ook naar de oevers van de Mississippi. Hier gaat net de radarstoomboot American Queen vertrekken. Er wordt volop gefotografeerd en gefilmd en zijn daarna blij als we weer in de auto mét airco zitten.

Een dag later bezoeken we het Delta Music Museum in Ferriday (geboorteplaats van oa Jerry Lee Lewis) en daarna blijven we kortbij de oevers van de Mississippi. Er zijn kortbij het hotel 2 prachtige bruggen (Vidalia bruggen) en het lukt ons om aan de oever tussen de bruggen leuke shots te maken met allerlei gadgets: fotocamera, smartphone, 360° camera en de drone natuurlijk (dit is onze eerste reis waarbij we drone foto’s en filmpjes gaan maken).

 

Verder naar Clarksdale. We starten via de Natchez Trace Parkway (de oude Indianenroute) eerst richting Port Gibson en Vicksburg. Van daaruit hoofdzakelijk via highway nr. 61 ( oftewel de Blues Highway ) richting Clarksdale.

Clarksdale blijkt een klein stoffig stadje te zijn waar het maar om één ding draait: de bluesmuziek.

De belangrijkste publiekstrekker in dit stadje is de bekende kruising waar blueslegende Robert Johnson zijn ziel aan de duivel verkocht zou hebben voor het beste gitaarwerk. Dus er worden volop foto’s gemaakt bij “Crossroads”.

We bezoeken het Rock and Blues museum dat opgericht is door een Nederlander: Theo Dasbach. Leuke memorabilia en items heeft hij van artiesten verzameld. Er is ook een Nederlands hoekje ingericht met oa Herman Brood en de Golden Earring.

Daarna de befaamde Blues Club Ground Zero bezocht en er een lunch genuttigd.

Mede eigenaar is Morgan Freeman en de club staat bekend om de goede artiesten die er dagelijks optreden. Dus ‘s avonds terug en lekker genoten van live blues muziek.

 

We verlaten Clarksdale en rijden noordwaarts richting Memphis. Het is een korte rit en kunnen gelukkig al vroeg inchecken in ons hotel. Een uur later beginnen we ons sightseeing bij motel Lorraine. Dit motel is de plek waar Martin Luther King bijna 50 jaar geleden vermoord werd voor de deur van zijn motelkamer.

Het motel is inmiddels het museum voor National Civil Rights. Op de plek waar hij vermoord werd, hangt nog steeds een krans en zijn auto’s staan ook nog voor de deur.

Van daaruit lopen we naar Beale Street en kijken onze ogen uit. Het gedeelte van de straat waar het zich om draait is niet langer dan zo’n 300m en uit elke bar klinkt live muziek. Dus heel veel geluid op de straat en verder is het vooral zien en gezien worden.

We bezoeken een aantal bekende bars/clubs zoals het Rum Boogie cafe, de Ierse Silky O’Sullivan’s Pub en Alfred’s met dakterras en mooi uitzicht.

Uiteraard wordt ook nog het HardRock cafe bezocht ( ons 41ste HRC )

De tweede dag in Memphis wordt bijna helemaal besteed aan Elvis Presley en Graceland. Het is zondag en we besluiten om na het ontbijt meteen te gaan om een eventuele drukte een beetje voor te zijn.

Voor 63 dollar kopen we een kaartje voor “The Elvis Experience”: het huis bezoeken, het graf, de tuin, kleding, auto’s, gouden platen en zijn vliegtuigen bekijken. Voordat we met dit programma klaar zijn, zijn we toch al 5 uur verder dus de 63 dollar waren wel de moeite waard.

Tijdens onze laatste dag in Memphis lopen we eerst zo’n 7km langs de Mississippi rivier. Via een brug steken we nog over naar de staat Arkansas en wandelen dan terug.

Daarna richting Sun Studio, de muziekstudio waar de carrière van Elvis begon. Maar ook Johnny Cash, Jerry Lee Lewis en Carl Perkins hebben hier vele opnames gemaakt.

De studio is nog authentiek en overdag geopend voor rondleidingen en ’s avonds worden hier nog steeds opnames gemaakt! Toch speciaal om hier een uurtje rond te lopen.

We bezoeken de grote pyramide die aan de Mississippi ligt (een groot outdoorcentrum) en voor €10 kunnen we naar uitkijkplatform om te genieten van een mooi uitzicht.

’s Avonds nemen we afscheid van Memphis en Beale Street want een dag later gaan we verder naar Nashville.

 

We rijden op een zwaar bewolkte dag met wat regen richting Nashville. Voor het eerst hebben we een huis gehuurd via Airbnb en dat ziet er bij aankomst prima uit.

We zitten zo’n 15km van het centrum vandaan, en Nashville komt qua verkeer veel drukker over dan Memphis. Dus met een Übertje naar de stad en op aanraden van de taxichauffeur gaan we een hapje eten bij Acme, een enorm restaurant tegenover het Hardrock Cafe. We zitten goed en vanaf 19 uur treden een drietal bands op. We blijken op de eerste dag van het Americana Festival te zijn aangekomen in Nashville. Er blijken de komende dagen zelfs nog een aantal bekende artiesten op te treden.

We willen graag het Ryman auditorium bezoeken maar dat is bij aankomst gesloten vanwege een award uitreiking ivm het festival.

Nashville blijkt een drukke stad te zijn en zeker qua verkeer.

De stad heeft wat meer bezienswaardigheden als Memphis maar ze liggen heel ver uit elkaar. Zeker geen loopafstanden. De hop on/hop off bus heeft een totaalronde van 25km (€37,50 voor 1 dag), dus dat zegt genoeg.

Maar uiteindelijk is ook Nashville een plaats waar het eigenlijk alleen maar om muziek draait. Net zoals Bourbon street in New Orleans en Beale Street in Memphis is hier “the place to be”: Broadway. Ook maar zo’n 300m straat met diverse bars/clubs met harde muziek en verscheidene rooftops. Meestal hoor je natuurlijk country gerichte muziek maar soms horen we toch ook goede rockmuziek.

Onze laatste dag in Nashville gaan we naar de meren die oostwaarts ten opzichte van Nashville liggen. Het is mooi en warm weer en maken wat mooie beelden met de drone.

Onze laatste avond eten we een hapje bij het Hardrock cafe, wandelen we nog even langs de rivier, luisteren naar live muziek van Van Morrison (hij treedt op in het stadion naast de rivier) en nuttigen onze laatste drankjes op één van de rooftops op Broadway.

 

We laten Nashville achter ons en gaan op weg naar Chattanooga. De landschappen zijn mooi onderweg en alles komt zeer relaxed over.

We rijden de route via een kleine omweg want……we houden eerst een tussenstop in Lynchburg: de Jack Daniel’s Distillery.

Er zijn verschillende rondleidingen en we kiezen voor de 1,5 uurs rondleiding + 5 whiskey’s proeven ( $ 17 pp , 1,5 uur rondleiding ).

We krijgen een goede indruk van het productieproces en aan het einde van de rondleiding gaan we proeven. Ze smaken goed……

 

Verder naar Chattanooga, een plaats tussen de bergen.

We wijden een hele dag aan de natuur rondom Chattanooga:

de Ruby Falls met bijbehorende grotten, de Incline railway en Rock City.

Voor $55 kopen we een combikaartje voor deze 3 “attracties”. De grotten + Ruby Falls is onder begeleiding van een gids. De andere 2 kun je zonder gids doen.

Gelegen op de top van Lookout Mountain ligt Rock City, met massieve oude rotsformaties. Bij goed zicht is er een panoramisch uitzicht over 7 staten: Alabama, Georgia, Kentucky, North Carolina, South Carolina, Virginia en Tennessee natuurlijk.

Het is een prachtige dag en er worden veel foto’s gemaakt.

 

We laten Chattanooga achter ons en rijden via Knoxville, Sevierville en Pigeon Forge naar Gatlinburg, aan de rand van de Smoky Mountains.

Onderweg komen we veel pronkstukken van auto’s tegen en vragen ons af of er iets te doen geweest is. We maken een tussenstop bij het Hardrock cafe in Pigeon Forge en bij navraag blijkt er dat weekend de jaarlijkse “Rod Run” te zijn geweest.

Rod Run is een zeer bekende autoshow waar het ook weer “zien en gezien worden” is. Er wordt gehandeld, geruild en gekocht. Het is zondag en langzaam is iedereen naar huis aan het gaan. Er staan nog veel auto’s langs de weg en op parkeerplaatsen te pronken en we nemen de tijd om overal te kijken. Helaas hebben we de pronkparade over de Strip van Pigeon Forge de avond vantevoren gemist…..

De plaatsjes Pigeon Forge en Gatlinburg zijn toeristische plekken en het lijken wel pretparken langs de grote weg. Het bekende pretpark Dollywood (van Dolly Parton) ligt hier trouwens ook in de buurt. Ze is afkomstig uit deze regio.

Je hebt in ieder geval genoeg te kijken en er liggen volop restaurants in beide plaatsen.

 

We besteden één volledige dag aan scenic routes in de Smoky Mountains.

Als eerste gaan we naar de Cades Cove. Het is een éénrichtingsrondje van zo’n 13km met veel open vlaktes. De kans is het grootste dat we hier zwarte beren zullen aantreffen, maar helaas is het geluk niet met ons.

Daarna gaan we verder met de Newfound Gap route om uiteindelijk te eindigen bij Clingmans Dome. Hier ben je op het hoogste punt van de Smokies en er is een uitkijkplatform om helemaal om je heen te kunnen kijken. Maar helaas hebben we hier ook pech. Na het parkeren van de auto moeten we eerst flink bergopwaarts lopen om uiteindelijk bij aankomst te lezen dat het platform gesloten is. Lekker balen dus.

We lopen terug en nemen nog even de tijd om op de parkeerplaats te dronen. Uitzicht is daar ook fantastisch.

We rijden op ons gemak terug naar Gatlinburg, genieten van een heerlijke Mexicaanse maaltijd en gaan vroeg naar bed. Een dag later hebben we een lange rit naar Atlanta voor de boeg.

 

We rijden om 8.15 uur richting Atlanta en het eerste gedeelte rijden we volledig door de Smoky Mountains. We zijn Gatlinburg nog niet uit en we spotten meteen een grote zwarte beer langs de weg. Het lukt nog net om enkele foto’s en een filmpje te maken voordat hij zich terugtrekt in de bosrand. Maar we zijn happy, toch nog een beer gezien.

Om 13.30 uur leveren we de auto in op het vliegveld in Atlanta.

Nadat we ingecheckt hebben bij ons hotel gaan we met een Über naar de stad en nemen daar de eerste indrukken in ons op. Het is erg warm dus veel energie hebben we niet. Uiteraard wordt wederom een bezoek gebracht aan het Hardrock cafe en zitten we de rest van de avond in een gezellige Ierse pub.

Een dag later beginnen we met een bezoek aan CNN. Het hoofdkantoor van de bekende nieuwszender zetelt hier in Atlanta. We nemen de $15 tour en die duurt ongeveer een uur. Op de interessante plekken mag uiteraard geen foto genomen worden. Eigenlijk gaat het allemaal veel te snel.

Er is wel een foodcourt in de hal bij CNN dus daar maken we gebruik van.

’s Middags bezoeken we World of Coca Cola. Voor $17 gaan we hier de Coca Cola belevenis meemaken. Je krijgt de allereerste items te zien, de ontwikkeling, het productieproces + bottelen, de reclames in alle delen van de wereld en een leuke 4D film met grappige effecten.

Na afloop kun je eindeloos allerlei varianten Coca Cola proeven.

Daarna gaan we naar hotel Westin, schuin tegenover het Hardrock cafe. Op 220 meter hoogte kun je hier genieten van het uitzicht en met een strakblauwe lucht ziet Atlanta er mooi uit. We hoeven de entree van $8 niet te betalen als we boven een drankje nuttigen. Dus dat doen we. ’s Avonds na het eten gaan we nogmaals terug om het allemaal bij een ondergaande zon te bekijken.

 

We vliegen van Atlanta naar Washington en eenmaal aangekomen in ons hotel ontmoeten we Peter. Hij is een dag eerder gearriveerd en we zijn dus allemaal fit genoeg om meteen Washington te gaan verkennen.

Het is bloedje heet en het tempo ligt dus niet te hoog. We lopen richting Georgetown om eerst ergens te lunchen. Toevalligerwijs lopen we een eettentje binnen en Cor ziet meteen dat we hier 4 jaar geleden ook een broodje gegeten hebben. De panini’s smaken nog steeds goed en we beginnen aan de wandeling richting Waterfront. Hier liggen mooie terrassen aan het water en we strijken meteen neer voor een drankje…..in de schaduw natuurlijk. We wandelen later nog langs het Kennedy Cultural Centre en langzaam terug naar het hotel.

’s Avonds met een Über naar de wijk Adams Morgan en dit is een buurt die inderdaad bruist. Heel veel eettentjes, terrasjes en op sommige plekken live muziek. We eten lekker op een terras en hebben genoeg te kijken aan voorbij wandelend publiek.

Aangezien we 4 jaar geleden te weinig tijd hadden voor de National Mall van Washington hebben we er nu 2 dagen voor uitgetrokken. We beginnen bij het Capitool en lopen zo rustig aan de westkant van de National Mall verder.

We trekken ruim de tijd uit voor het Air and Space museum om vervolgens weer verder te gaan. We steken over richting Witte Huis en zien hoeveel extra beveiliging er voor het befaamde hek is ten opzichte van 4 jaar geleden.

Van hieruit verlaten we even de National Mall richting FBI gebouw. Dit was al een betonnen vesting maar ook hier vallen de extra beveilingen op. Ook overal gigantische betonblokken op stoepen. Eigenlijk heel triest om te zien.

We gaan lunchen bij het Hardrock cafe en lopen dan weer terug naar de National Mall.

We beginnen weer bij het Washington Monument (de obelisk) om daarna richting Jefferson Memorial te lopen. Maar dit blijkt toch wel een heel stuk lopen te zijn en we zien er vanaf.

We gaan terug naar het hotel, frissen ons op en gaan een avondje naar Georgetown.

De laatste dag in Washington beginnen we bij het Washington Memorial. Er is een strakblauwe lucht dat is mooi voor de foto’s.

Daarna komen we bij het World War II Memorial (erg mooi opgezet) en er is net vandaag iets te doen met veteranen. Dus het is er druk en de veteranen zitten in de snikhete zon te wachten tot de fotosessie klaar is.

We lopen verder langs de reflecting pool richting het Lincoln Memorial. Het blijft een indrukwekkend memorial (President Lincoln heeft de slavernij afgeschaft) en op het bordes voor het memorial heeft Martin Luther King op 28 augustus 1963 zijn bekende speech gehouden: “I have a dream”.

Op de plaats waar hij gestaan heeft, ligt een tegel met deze beroemde woorden.

Verder naar het Korean en Vietnam memorial. Weer net zo mooi om te zien als 4 jaar geleden.

We steken de rivier over en gaan naar de bekende begraafplaats Arlington. Aangezien we de vorige keer het Iwo Jima standbeeld niet gezien hebben, staat dat vandaag wel op de planning. Maar…..het staat helemaal in de steigers dus dat is pech hebben.

We wandelen in de hitte nog over de begraafplaats en bezoeken het graf van de Kennedy’s.

‘s Avonds gaan we nogmaals naar de wijk Adams Morgan en hebben een heerlijk diner in een Turks restaurant.

We verheugen ons op de laatste 6 dagen: NEW YORK!

 

Vanaf Union Station in Washington vertrekken we met de Amtrak trein in 3,5 uur naar Penn Station in New York.

Eenmaal buiten het station in New York nemen we de eerste indrukken helemaal in ons op. Wat is het toch een geweldige stad, het is er druk, het bruist, overal getoeter en…..nog warmer als in Washington.

We checken in en gaan lekker lunchen in de bistro naast het hotel. Vorige keer hebben we hier ook gelogeerd en we voelen ons meteen weer thuis.

We kopen een weekkaart voor de metro ($33) en reizen meteen naar Lower Manhattan. We nemen de gratis ferry naar Staten Island en eten hier met een view op Manhattan. Terug met de ferry naar Manhattan en met de metro naar Times Square. Ook dit blijft een geweldige plaats, zoveel billboards, zoveel licht, zoveel mensen en zoveel geluid.

Er worden t-shirts en gadgets gekocht in het Hardrock cafe op Times Square en genieten later nog na van onze eerste dag in the Big Apple.

 

De bedoeling was om in New Jersey de mural van David Bowie te gaan bekijken. Straatartiest Kobra heeft hier op een gigantische muur een prachtig portret van de popartiest geschilderd. Bij navraag bleek dat het nogal wat moeite en tijd zal gaan kosten om er te komen. New Jersey is een andere staat en er rijden geen metro’s naar toe. Het zal met de bus moeten en die vertrekt uiteraard niet kortbij het hotel. Dus al met al zullen we hier een hele dag aan kwijt zijn en we gaan het dus niet doen.

We beginnen met High Line Park, een langgerekt, verhoogd stadspark in het Meatpacking District. Je ziet de vroegere treinrails nog liggen. Het park is sinds 2014 pas helemaal klaar. Het park is 2,3km lang en biedt vele uitkijkpunten op gebouwen en drukke straten.

Daarna naar Brooklyn Heights gegaan en met de drone opnames gemaakt van de Brooklyn bridge en Manhattan.

We eten een ijsje bij de bekende ijssalon naast de brug en lopen naar DUMBO (Down Under the Manhattan Bridge Overpass). Vanuit een straat maken we de zo bekende foto van de Manhattan Bridge.

Verder met de metro naar Roosevelt Island. Hier zien we de Queensboro bridge van kortbij en ook deze brug is weer prachtig! We pakken voor $3 de bekende Roosevelt tramline (een kabelbaan met dichte cabine over East River) terug naar Manhattan en hebben op deze manier een mooi uitzicht op de brug, East River en Manhattan.

‘s Avonds genieten we in een Ierse pub en besluiten om een dag later naar de New York Yankees te gaan. De tickets worden meteen online besteld.

 

De derde dag lopen we eerst naar Times Square. Dan hebben we het ook gezien bij daglicht. Van hieruit lopen we naar Bryant Park. Mooi park, veel stoelen en wifi! We kopen een drankje, rusten wat uit en hebben een lager tempo als de dag ervoor.

Verder naar Grand Central Terminal. Veel foto’s gemaakt in de hal en bezoeken de mega drukke Apple store hier.

We nemen de metro naar Union Square en nuttigen onze lunch bij Wholefoods market die aan dit plein ligt.

Op tijd terug naar het hotel want we gaan vroeg richting het Yankees stadium. Om 19 uur begint de wedstrijd. Bij aankomst bij het stadion in de Bronx lopen we eerst het Hardrock cafe binnen. New York heeft 2 Hardrock cafe’s en die hebben we nu allebei gezien. De heren kopen alledrie hetzelfde t-shirt en daarna gaan we onze plek in het stadion opzoeken. We zitten prima en na 9 innings is het 22.30 uur en de Yankees hebben gewonnen. We hadden gedacht dat de wedstrijd tot 21 uur zou duren en daarna dan een hapje eten. We zijn groen van de honger en uit nood vliegen we de McDonalds naast het stadion binnen.

 

De vierde dag zal in het teken van Central Park staan. We nemen de metro naar 110th street en beginnen in de noordwestelijke hoek van het park met onze wandeling. We lopen langs verschillende meren met z’n fotogenieke plaatsen.

Als we op een rustige plek met de drone gaan beginnen, krijgen we meteen een waarschuwing dat niet mag: $150 boete als we doorgaan. Nergens staat vermeld dat het niet mag maar we kiezen toch maar eieren voor ons geld.

We lopen er zo’n 10 kilometer en ter hoogte van Strawberry Fields (herdenkingsplek John Lennon) nemen we de metro naar Columbus Circle. Een mooie rotonde aan de zuidwestelijke hoek van Central Park en in een shoppingmall nuttigen we onze late lunch.

We gaan terug naar het hotel om het statief te halen. De hele avond zal in het teken staan van fotografie aan Brooklyn kant (zonsondergang Manhattan) en op de Brooklyn bridge. Het is een mooie, heldere avond en er worden talloze foto’s gemaakt.

 

De vijfde dag gaan we weer zuidwaarts naar Lower Manhattan: Ground Zero en de nieuwe Freedom tower (One World Observatory) staan sowieso op het programma.

Eerst lopen we over Wallstreet en nemen de omgeving in ons op.

Daarna bekijken we de Oculus, het nieuwe metrostation speciaal aangelegd voor de Freedom toren. Mooi wit en een prachtige architectuur. We kopen een kaartje voor $30 en in 1 minuut zijn we boven in de hoogste toren van het westelijk halfrond. Het is nog steeds prachtig weer en met een strakblauwe lucht hebben we schitterend uitzicht over Manhattan, New Jersey, Brooklyn, Hudson River en East River.

Eenmaal beneden bezoeken we voor de tweede keer Ground Zero. De vorige keer moest je je nog online ervoor aanmelden, nu kun je er gewoon vrij rondlopen. Het blijft indrukwekkend en de nieuwe toren prijkt hoog de lucht in naast de 2 gigantische bassins, die weergeven waar ooit de Twin Towers hebben gestaan.

We gaan naar de pier en nemen spontaan de forensen ferry naar Rockaway. Voor $2,75 maken we een boottocht van een uur die zuidelijk om Brooklyn vaart. We varen onder de mooie Verrazano brug door, langs Coney island beach om uiteindelijk in Rockaway (strand van Queens) aan te komen. Het plaatsje ligt direct aan de Atlantische oceaan, de zonsondergang gaat beginnen en het ziet er prachtig uit. Rockaway heeft een enorm grote boulevard maar het seizoen is ten einde dus er niets meer te doen. We nemen de metro terug richting Times Square en de rit duurt 70 minuten. Leuk om op deze manier een stukje New York te zien waar je normaal niet zo snel zal komen.

 

De zesde dag besluiten we om nog even naar 5th Avenue te lopen. Zo komen we vanzelf bij Rockefeller centre en zien dat ze bezig zijn met het preparen van de schaatsbaan voor de komende maanden.

We ontbijten bij Starbucks in de Trump Tower en gaan dan naar de zuidoostelijke hoek van Central Park. We lopen nog een stukje door het park en gaan dan terug naar het hotel.

We gaan met de taxi naar JFK airport en in 5 uur en 3 kwartier vliegen we naar Schiphol.

We kijken met plezier terug op een prachtige, muzikale, enerverende maar vooral warme vakantie!

 

 

Weetjes: