Omdat ik iemand kende die met zijn honden, flatcoated retrievers, vaker mee deed met fazantenjachten, is het me gelukt om als fotograaf een dagje met hun mee te gaan.             En eind oktober was het zover, vroeg uit de veren en op naar het zuiden van België.           Na voorgesteld te worden aan diverse mensen en ook hun honden, konden we samen met de honden plaatsnemen in een omgebouwde aanhanger, en werden we weggebracht naar een stuk land waar ook de jagers zich verzamelden.                             Een groep drijvers, die in de bossen werden gedropt, die zorgden ervoor dat de fazanten uit het bos werden gedreven. De personen met hun honden werden tussen de jagers gepositioneerd, en na het klinken van een hoorn, ging de jacht beginnen. Mooi was het om te zien dat na het klinken van de hoorn, de honden geheel geconcentreerd naar de lucht tuurden, op zoek naar fazanten. Als er dan een fazant werd neergeschoten dan sprinten deze honden, op commando van de baas, naar hun prooi toe om deze te zoeken om deze dan weer bij het baasje in te leveren. Zo gaat dat enige tijd door totdat er weer een hoorn klinkt en dan is deze jachtsessie afgesloten, en worden alle fazanten verzamelt, er mag niets liggen blijven. Daarna wordt er tussen de drijvers en de hondenbezitters wat gepraat, gedronken en de buit verzameld en dan gaat de jacht verder naar een ander stuk land voor de volgende sessie.

Ik vond het een hele enerverende dag om dit mee te maken en ook om dit te mogen fotograferen.  Wat ook opviel was dat zodra de jachtsessie begon, iedereen en zeker de honden, heel geconcentreerd bezig waren.                                                                                 Na een lange dag en nadat iedereen bedankt werd door de jagers, was het tijd om weer huiswaarts te keren, en na een ritje van weer bijna 2 uur was ik vermoeid maar voldaan weer thuis.