Cuba,  7 jan t/m 27 jan 2016

Donderdag 7 januari 2016 begonnen we aan onze reis naar Cuba. Sinds vele jaren weer eens een groepsreis geboekt via TUI. s Ochtends om 8 uur de lucht in voor een rechtstreekse vlucht van 10 uur naar Varadero.
We laten het resort-gebied Varadero voor wat het is en rijden meteen naar ons hotel in Havana. De groep bestaat maar uit 12 personen en dat bevalt ons prima!
Na wat indrukken te hebben opgedaan, nuttigen we een heerlijke maaltijd en zijn daarna blij om het bed te kunnen opzoeken.

Onze tweede dag in Cuba begint met een bezoek aan de mega grote begraafplaats van Havana, Cristobal Colón. Er zijn vele tombes, mausolea en versierde graven.
We lopen een beetje door de stad en kijken onze ogen uit bij de vele oude Amerikaanse oldtimers die nog rondrijden in Cuba.

We gaan een kijkje nemen bij het vroegere maffia hotel Nacional en neuzen even rond bij de galerij met alle bekende mensen die ooit het hotel bezocht hebben.
Het Capitool van Havana staat helaas in de steigers.
We besluiten om ons af te splitsen van de groep gaan beginnen aan een wandeling langs de bekende strandboulevard, de Malécon richting het oude Havana.
Op een terrasje wordt de eerste Mojito genuttigd om vervolgens in het oude Havana te starten op Plaza de Armas. Daarna zoeken we de bekende winkelstraat/wandelgebied Calle Obispo op. Een gezellig gekrioel van mensen, vriendelijke sfeer, veel restaurantjes en muziek uiteraard. We krijgen zo al een leuke indruk van Havana.
We eten in één van de vele restaurantjes aan de Calle Obispo en we betalen samen €12 voor een hoofdmaaltijd en 1 drankje. Dat is beduidend goedkoper dan de restaurants waar we met de gids belanden.
We gaan met een cabrio oldtimer (taxi) weer richting hotel en ons eerste ritje in zo’n mooie oude auto is een feit.

Dag 3 gaan we vanuit Havana naar de provincie Pinar del Rio en zijn mooie Viñales vallei. Pinar del Rio is met zijn vele tabaksplantages hét sigarencentrum van Cuba. De natuur en omgeving is schitterend en op vele plekken zie je de authentieke schuren waar de tabaksbladeren gedroogd worden.
We gaan bij een tabaksboer kijken hoe het proces in zijn werk gaat en worden uitgenodigd om in zijn keuken te kijken hoe hij de bladeren snijdt. Zijn vrouw heeft vrij snel koffie voor ons allemaal klaar van haar eigen geteelde koffiebonen. Daarna mogen we eens proberen om de sigaar te “proeven” en bijna iedereen maakt er gebruik van.
We bezoeken de grotten “La Cueva del Indio”  en maken een korte boottrip over de ondergrondse rivier.
Het plaatsje Viñales kenmerkt zich door grappig gekleurde huizen met veranda’s waar meestal twee schommelstoelen op te vinden zijn.
We zijn inmiddels door allerlei “gebeurtenissen” erachter gekomen dat je erg flexibel moet zijn in Cuba. Het is nog altijd communistisch en je hebt echt niet binnen een half uur je eten op tafel.
’s Avonds gaan we allemaal naar de bekende Buena Vista Social Club, de band die voornamelijk uit oudere leden bestaat. De oudste zangeres is maar liefst 94 jaar! Het wordt een geweldige avond waar menigeen nog even probeert of ze zich kunnen meten met de danskwaliteiten van de Cubanen.

We gaan nog een dagje Havana doen en beginnen met een rondtour in het oude Havanna. We gaan naar de bekende pleinen Plaza Vieja, Plaza de Armas, Plaza de la Cathedral en Plaza de San Francisco.
Hier zien we pas het echte mooie oude Havana. Het oude centrum is cultureel erfgoed van Unesco en de laatste jaren is hard gewerkt om er iets moois van te maken.

Al dit moois staat in schril contrast met andere plekken in Havana waar de meest mooie gebouwen en panden er verlaten bij liggen met afgebladderde verf en rotte kozijnen.
De gids heeft een ritje in de cabrio oldtimers geregeld voor de hele groep. We zoeken een mooie roze auto uit en beginnen bij zonneschijn aan de tocht maar helaas zitten we binnen enkele ogenblikken in een plensbui……niet leuk maar het kan de pret niet drukken. Het tochtje is geweldig en ook wij zwaaien naar iedereen die over de Malécon loopt.

Daarna rijden we met de bus in een half uurtje naar de plek waar Ernest Hemingway zijn bekende boek “The old man and the sea” schreef. Er zal eerst geluncht moeten worden voordat we zijn museum gaan bezoeken.
Helaas komen we niet eraan toe om de plek van Ernest Hemingway en zijn museum te gaan bezoeken omdat we 2 uur (!) op ons eten moeten wachten. Ze zijn er niet op voorbereid dat 14 mensen tegelijk eten bestellen. De eigenaar van het restaurant zien we 2x op de fiets springen en als hij ook 2x terugkomt met een plastic zak in zijn handen is wel duidelijk dat hij echt boodschappen is gaan doen. Voordat sommigen hun bestelde drankje hebben, zijn we ook een uur verder. Terwijl onze gids van snelheid houdt, maken we hem maar duidelijk dat we dat Hemingway gebeuren maar lekker achter ons laten want om 17 uur moeten we weer in het centrum van Havana zijn omdat er wéér een rit in de oldtimers geregeld is. De bedoeling is om dan tegelijk ook van de zonsondergang te kunnen genieten. Maar……het regent pijpestelen dus de
auto’s krijgen hun dak erop…..maar zijraampjes ontbreken bij een paar auto’s met alle gevolgen van dien. De mensen aan de zijkant komen na een rit van een uur lekker nat uit de auto. Maar ook nu heeft niemand er last van en uit elke auto hoor je alleen maar lachen.

We verlaten Havana en gaan op weg Cienfuegos. Onderweg maken we een tussenstop  bij Santa Clara en gaan bewust door de kleine zijstraatjes lopen om zo iets meer van de lokale bevolking mee te kunnen maken.
Zo lopen we ook voorbij aan een school en kunnen gewoon de klaslokalen in kijken. De kinderen liggen lekker op een stretcher van hun siësta te genieten.

Daarna door naar Cienfuegos en na een rit van 400km komen we in ons hotel aan.

Cienfuegos ligt aan een baai en op dag 6 nemen we een bootje om helemaal naar de stad te varen (het hotel ligt nl zo’n 20km buiten de stad). We bekijken enkele bezienswaardigheden waaronder het oude theater.
Het centrale marktplein/park is erg mooi en we zien hier al meerdere mooie, gerestaureerde gebouwen.
We maken nog gebruik van de fietstaxi en lopen nog en aantal kilometer langs de boulevard.
Foto’s worden genoeg gemaakt en zelfs hier rijden ook nog zat van die mooie oldtimers.

Op naar Trinidad!
Trinidad is een koloniale stad en als we in het centrum arriveren , blijkt dat al uit de vele mooie en meestal kleurrijke gebouwen die er staan.  De steden worden steeds mooier en Trinidad straalt meteen een grote charme uit. Niet voor niets dus door UNESCO uitgeroepen tot cultureel erfgoed.
Mooiere restaurants, veel kunstenaars, leuke patio’s en redelijk veel toeristen. De straten zijn belegd met hele grove stenen wat het lopen niet altijd even makkelijk maakt.
In de typisch Cubaanse bar La Canchánchara trakteren we ons op een heerlijke cocktail.
We nuttigen een heerlijk lunch op een dekterras en lopen daarna weer door de straatjes van Trinidad.

Het is behoorlijk warm, maar vooral benauwd en vochtig.

We rijden door naar Topes de Collantes waar we in de bergen terecht komen met een vochtigheidsgraad van tegen de 100%!
Helaas valt dit hotel behoorlijk tegen want door de vocht ruikt het erg muf op alle kamers en voelt ook alles klam aan. Vooral het koffer dus zoveel mogelijk dichtlaten. Het buffet daarentegen is prima verzorgd in dit hotel.

Een dag later gaan we per Russische legertruck het Escambraye gebergte in en rijden we naar de Guanayara rivier. We wandelen naar de El Rocio waterval. Vanaf hier kiezen enkele groepsleden ervoor om de “Rambo-tocht” door de rivier te volgen en te klauteren over de rotsen in de rivier. Wij kiezen er zelf voor om het wandelpad langs de rivier te volgen, sowieso omdat de buitentemperatuur niet echt aantrekkelijk is om in het frisse water te liggen. Maar het wandelpad vinden we al avontuurlijk genoeg omdat vanwege alle vocht en regen het op vele plaatsen een modderbad is en je voorzichtig moet lopen om niet te vallen.

Na dit hele avontuur maken we nog een stop bij Casa del Cafe om daar te genieten van de echte Cubaanse koffie: Arabica coffee. Het is de een na beste koffie ter wereld: de koffie van de Blue Mountains op Jamaica staat bekend als de allerlekkerste koffie ter wereld en dat moeten de Cubanen accepteren.

De reis zet zich voort richting Camagüey maar eerst wordt er een tussenstop gemaakt in Sancti Spiritus. Het centrum ziet er mooi uit en het hele stadsplein is met zijn mooie panden geheel gerenoveerd. Het lijkt wel of de steden richting het oosten er steeds beter gaan uitzien. Maar de straatjes buiten een marktplein blijven nog steeds het echte Cubaanse leven uitstralen. Rotzooi vind je er niet, het stinkt ook niet en door hun openstaande deuren krijgen we een goede indruk over de inrichting van hun huisjes.
We rijden blijkbaar ook door het veegebied van Cuba. Je ziet veel paard en wagens, vrachtwagens afgeladen met mensen, soms fietsers en af en toe een oldtimer. ’s Nachts rijdt er blijkbaar bijna niemand over de wegen omdat de kans op een botsing met een koe erg groot is, ze liggen nl lekker op het opgewarmde wegdek te slapen.   En aangezien in Cuba voor het doden van een koe een gevangenisstraf staat die kan oplopen tot 20 jaar, nemen weinig Cubanen dit risico.
In Camagüey krijgen we een citytour op de fietstaxi’s. Regelmatig wordt er gestopt (wat een geluk voor de fietsers!) en krijgen we de mogelijkheid om de verschillende pleinen van dit stadje te bezichtigen.

Het centrale plein van Camagüey met op het dak van dit gebouw de bekende spreuk van Che Guevara: HASTA LA VICTORIA SEMPRE. Dit betekent: altijd tot de overwinning…..dus doorgaan tot het gaatje!
Je ziet in Cuba meer afbeeldingen van Che Guevara dan van Fidel Castro.
Het krioelt in Camagüey van de kleurrijke fietstaxi’s en dat is leuk voor de fotografen.

Op naar Holguin. Het zijn maar 200km maar het is een gewone weg dus duurt het wel een aantal uurtjes voordat we er zijn. De wegen zijn redelijk slecht waardoor de chauffeur menigmaal moet slalommen om flinke kuilen te vermijden.
In de stad gaan we naar de La Cruz heuvel, hier leiden 468 treden ons naar het kruis uit de 18e eeuw.
Dan naar ons hotel op een heuvel, wat een aangename verrassing: mooi complex van geschakelde vakantiehuisjes in een natuurlijke omgeving en in een oase van rust.

De reis gaat verder via Bayamo en El Cobre naar Santiago de Cuba.
In Bayamo kunnen we een museum bezoeken maar we kiezen voor de vrije tijd om het leuke plein en winkelstraat te bezoeken. Het is zondag , dus er zijn veel families samen op pad en er is genoeg bedrijvigheid op het plein.
De route die we vandaag rijden, laat ons een prachtige natuur zien en dus Cuba op z’n mooist!
Als we daarna bijna bij Santiago de Cuba zijn, stoppen we bij het dorpje El Cobre waar de mooie Basilica del Cobre ligt.
We bekijken de basiliek en merken al dat de mensen in het oosten van het land ons anders benaderen als in andere plaatsen van het land. Ze proberen je iets te verkopen en blijven je een tijdje volgen. Uiteraard wel al tijdens eerdere vakanties meegemaakt maar nog niet in Cuba.
We rijden Santiago de Cuba binnen en je merkt meteen dat het een erg grote stad is. Ooit was het de hoofdstad van Cuba maar tegenwoordig is dat natuurlijk Havana. Er is nog altijd grote concurrentie tussen die twee steden.
Bij aankomst in het hotel blijken er die dag (vanaf 2 uur ’s nachts) enkele aardbevingen te zijn geweest en we krijgen aanwijzingen wat te doen als het weer gaat gebeuren. Laten we nou net allemaal op de veertiende verdieping zitten……lekker zeg! Uiteindelijk voelen we nog 2 nachten enkele kleine bevingen maar daar is het gelukkig ook bij gebleven.
Maar we overnachten wel 2 nachten in het beste hotel van de stad: heerlijk!

De tweede dag in Santiago de Cuba besluiten we om alleen op pad te gaan. We gaan met de taxi naar het centrum en stoppen als eerste bij de levendige Cubaanse buurt El Tivoli en wel bij de straat Calle Padre Pico. Het is een pittoreske trapstraat en er wordt bovenaan de trap een prachtig uitzicht over de stad beloofd……mwahhh…dat valt een beetje tegen. Dan dalen we af richting de baai van Santiago de Cuba en gaan in een parkje aan het water op een bankje het voorbijkomende verkeer bekijken. Er komt vanalles voorbij: ezel en/of paard met wagen, scooters met zijspan, fietstaxi’s, vrachtwagens volgeladen met mensen, oude afgedankte bussen die ook propvol zitten….maw genoeg te kijken dus!
We nemen de fietstaxi naar Parque Céspedes en dit is het centrale plein waar tevens de mooie kathedraal ligt. Rechts van de kathedraal ligt het mooie koloniale hotel Casa Grande en we belanden hier op hun heerlijke terras mét logeplaatsen richting het plein en genieten een uurtje in de schommelstoelen van een verfrissend drankje.
We lopen nog door de bekende winkelstraat Calle Heredia en gaan dan lekker met de taxi terug naar het hotel om een middagje van de zon te genieten aan het mooie zwembad.

De reis gaat voort richting Baracoa, een route langs mooie landschappen. Het is maar 250km maar de rit zal zeker zo’n 5 tot 6 uur in beslag gaan nemen vanwege het berglandschap. Het eerste gedeelte rijden we langs de Caribische zee, nemen nog een kijkje bij het uitkijkpunt op Guantanamo Bay om vervolgens langs de Atlantische oceaan richting Baracoa te rijden. Baracoa is de meest oostelijke stad en tevens de oudste stad van Cuba. Maar de tijd heeft hier nog het meest stil gestaan van alle plekken die we tot nu toe op Cuba gezien hebben. Weinig toerisme en de armoede is goed te zien.

Op de veertiende dag gaan we Baracoa verder ontdekken en bezoeken de cacaoboerderij Finca Duabe. We krijgen uitleg over het groeien en verwerken van de cacao.
We gaan naar Rancho Toa voor een boottochtje over de Toa rivier. Het is helaas hartstikke bewolkt maar het tochtje is toch leuk en voor de afwisseling ook even anders als in de bus zitten.
Na het boottochtje genieten we van een lekker drankje in een grote halve grapefruit mét rum uiteraard. Zeer verfrissend drankje.
We nuttigen een heerlijke lunch en hebben daarna even vrije tijd in het centrum van Baracoa. Uiteraard belandt de hele groep op het enige wifi-plein in dit stadje.

Op dag 15 worden we al gewaarschuwd voor wederom een lange busdag. Het zijn maar 225km maar de wegen zouden zeer slecht zijn.
Maar eerst rijden we naar het schiereilandje Cayo Saetia en eenmaal aangekomen rijden we eerst door het “nationale park” waar we dieren kunnen aantreffen. De gids is helemaal in extase van elanden, herten en enkele struisvogels en al snel blijkt dat niet iedereen in de bus hiervan onder de indruk is. Gids Igor is nog nooit van zijn geliefde eiland Cuba af geweest en in de bus heeft iedereen zo ongeveer al alle werelddelen gezien.
We belanden bij een idyllisch strandje/restaurantje maar wederom laat het weer ons in de steek om een duik in het water te nemen. Dus dat wordt lunchen en weer verder.
De rit gaat verder naar Pinares de Mayari en dit gaat veel langer duren als verwacht. De wegen zijn echt heel slecht en door de regen is het op veel plaatsen glad en modderig. Uiteindelijk zijn we om 18 uur nog steeds niet bij het hotel en het is al donker. We zitten echt in de middle of nowhere , het is hartstikke mistig en heuvelachtig en gigantische kuilen in de “weg”. Uiteraard geen straatverlichting dus de chauffeur rijdt voorzichtig en langzaam. Meerdere malen vraagt hij aan een toevallige passant of ze nog goed rijden (wegaanduidingen etc. zie je nauwelijks in Cuba!).
Langzaam begint de hele groep te mopperen en zich af te vragen of zo’n lange busrit (we zitten uiteindelijk bijna 11 uur in de bus!!) het wel waard is om naar deze locatie te rijden. Maar ja……we hebben uiteindelijk “Cuba Compleet” geboekt en langzaam lijkt het erop dat we Cuba wel compleet gezien hebben.  We vragen ons allemaal af waar terecht gaan komen…..en zijn dan ook heel erg blij als we rond 19 uur in ons leuke complex zijn aangekomen. We zijn met 10 andere toeristen de enigen die daar zijn!
We maken er een gezellige avond van en maken van de gelegenheid gebruik om tijdens het “laatste avondmaal” alvast afscheid te nemen van chauffeur Billy en reisgids Igor en hun via een flinke fooi te bedanken voor de goede zorgen. Er wordt nog gedanst en een potje biljart gespeeld en de barman maakt voor ons de allerlekkerste mojito van de vakantie ( en de goedkoopste: €2 ).
Langzaam vergeten we de lange busdag weer.

Onze laatste dag van de rondreis is helaas alweer vroeg vertrekken maar het verlengingshotel lonkt en daar hebben allemaal zin in: rust!
We weten dat we de tocht van gisteravond weer helemaal naar beneden moeten maken, maar wel met het verschil dat het nu overdag is en een stralend zonnetje. En dan valt dat ritje toch veel meer mee als in het donker en in de mist.
De eerste stop is bij de Guayabo waterval. De bus kan ons er niet helemaal naar toe rijden ivm wederom slecht wegdek en we besluiten om de 500m door de modder te gaan lopen. Dan komt er net een vrachtwagen aan waar achter in de laadbak mensen vervoerd (heel normaal in Cuba en je betaalt er ook niet voor, als je plek hebt moet je gewoon mensen helpen om zich te verplaatsen) worden en de gids vraagt of wij ook mee mogen richting waterval. Haha, uiteraard willen we dat, alweer een beetje extra Cuba gevoel…….
Als vee staan we we allemaal achter op de vrachtwagen (tussen een doos dode kippen in) en zo zijn we snel bij de waterval. De gids regelt dat de chauffeur van de vrachtwagen op ons wacht zodat we ook op een makkelijke manier weer bij onze buschauffeur terugkomen.
We belanden in een prachtig stukje natuur en beginnen aan de wandeling richting waterval. Genoeg mooie plaatjes om foto’s te maken! We genieten volop en zijn uiteindelijk toch blij om dit allemaal te zien.

We zetten koers richting Playa Pesquero naar hotel Costa Verde waar we om 14 uur arriveren. Er wordt ingecheckt, snel afscheid genomen van gids en chauffeur en zitten vrij snel in het buffetrestaurant te genieten van onze lunch.
De komende 4 dagen zijn all inclusive en dat is ook wel eens lekker.
We genieten deze dagen allemaal van de rust maar helaas zien we het zonnetje maar weinig. Het kan de pret niet drukken, van tijd tot tijd wordt er weer een rum, mojito of pina colada genuttigd en gezellig samen gegeten.
De Cuba reis van 3 weken komt langzaam tot zijn einde en op 27 januari zijn we weer in ons vertrouwde kikkerlandje.

Weetjes:

• we hebben zo’n 3000km afgelegd
• Cuba is een land waar je absoluut niet hun water moet drinken en goed moet opletten wat je eet
• in januari 2016 waren er 55 (!) wifi plaatsen in heel Cuba! Wifi is nergens gratis en in de hotels of bij de ETECSA kantoren kun je een kaart kopen met toegangscode tot het internet. Meestal kostte een kaart voor 1 uur internet €2. In de hotels vaker het dubbele bedrag. Bij een officieel kantoor krijg je zo’n internetkaart alleen met je paspoort. Elk kaartje dat je koopt, wordt geregistreerd! De wifi plaatsen zijn meestal in parken of centrale pleinen. Dat zie je meteen aan het aantal mensen wat voorover gebukt naar de mobiel zitten te staren.
• wij waren blij dat we deze reis uiteindelijk toch georganiseerd hebben gedaan. Navigatie mag je niet gebruiken in Cuba, wegaanduidingen zijn er niet of nauwelijks, straatverlichting kennen ze ook niet echt en buiten de grote steden praat er niemand Engels. En daarbij zijn de wegen vaak abominabel slecht!