Florida, 9 januari – 24 januari 2020

Zo’n 15 jaar geleden hebben we Miami en de Everglades in vogelvlucht gezien en nu gaan we 2 weken roadtrippen door het grootste gedeelte van Florida. We vliegen met KLM rechtstreeks naar Miami waar we meteen onze huurauto ophalen en naar het hotel rijden. We zijn moe van de lange dag en zoeken op tijd ons bed op. De eerste dag besluiten we om enkele gedeeltes van de stad te gaan bekijken. Het weer is zwaar bewolkt en er staat een flinke wind, dus geen weer om een route langs de verschillende stranden te gaan rijden. We gaan met een Über naar het Wynwood district waar de bekende Wynwood Walls liggen: muren met de meest mooie streetart die we tot nu toe ooit gezien hebben. Echt de moeite waard, een “must see” als je in Miami bent. We stappen hierna in één van de gratis trolley’s die in Miami rondrijden en zien dat er buiten de Wynwood Walls nog meer streetart te zien is. We gaan verder naar Little Havana, een levendige en kleurrijke wijk waar je je echt in Cuba waant. Hier speelt zich vooral alles af in de zogenaamde Calle Ocho (8ste straat). We drinken en eten hier wat en gaan dan richting downtown. Hier maken we weer gebruik van een gratis trolleybus die ons in anderhalf uur het hele zuidelijke gebied van Miami laat zien. We sluiten de dag af bij Bayfront, een geweldige locatie aan de baai waar tevens het Hardrock cafe gevestigd is. We besluiten om hier een andere dag te komen eten. Ondanks dat het weer er voor de zaterdag ook niet al te veelbelovend uitziet , besluiten we om toch een route langs de kust te gaan rijden. We beginnen bij mid-beach en hier is een mooie boardwalk langs het strand. Om de zoveel tijd staat er een prachtig gekleurd “lifeguard station”. Een lust om te fotograferen! En we hebben geluk: langzaam breekt de bewolking en we hebben de rest van de dag heel veel zon. We gaan nog door naar Haulover Park en Hollywood bij North Beach. Na de late lunch rijden we verder naar Fort Lauderdale. We willen het wel eens gezien hebben. We rijden door mooie (deels afgeschermde en bewaakte) wijken waar alle bewoners een mooie groot yacht voor de deur hebben liggen. We rijden weer zuidwaarts richting Miami en besluiten om bij Key Biscane een plekje te gaan zoeken om de zonsondergang te bekijken en tevens zicht te hebben op de skyline van Miami. Dat duurt even voordat we dat vinden want in Miami en omstreken kun je je auto echt niet zomaar ergens parkeren. Maar het lukt uiteindelijk wel gelukkig. Onze laatste dag in Miami beginnen we bij South Beach (South Pointe Park) en lopen een heel stuk noordwaarts over het strand. Als we genoeg lifeguard stations gezien hebben gaan we naar Ocean Drive. Levendige straat met veel Art Deco panden. Het is hier echt “zien en gezien worden”. We strijken er neer op een terrasje niet alleen de mensen blijven op en neer paraderen maar ook de mooiste auto’s zie je iedere keer weer voorbij komen rijden. Je verveelt je er niet in ieder geval. We gaan met de auto terug naar het hotel, rusten wat uit en gaan vervolgens met een Über weer terug naar Bayside Marketplace. Het parkeren is een ramp in Miami en als je al een plek zou vinden, kost die makkelijk zo’n 10 dollar per uur. En dan ben je dus goedkoper uit met een Übertje. Bij Bayside gaan we terug naar het Hardrock cafe want we moeten er nog ons souveniertje kopen: een pin. We eten een hapje, genieten van live muziek en de sfeer. Tegen 17.30 uur maken we een boottocht van bijna anderhalf uur die vooral langs woningen van celebrities vaart. Ondertussen blijven we mooi zicht houden op de skyline van Miami. De avonduren brengen we door op Ocean Drive en genieten voor de laatste keer van de Miami vibes

We gaan naar de Keys!We verlaten Miami (duurt meer als een uur voordat we eindelijk uit die stad zijn…..) en beginnen aan de rit naar het laatste stukje op de Keys: Key West. De eerste stopplaats wordt Key Largo en hier kunnen we meteen de drone gebruiken. De wind is minder heftig dan de afgelopen dagen in Miami en de kleur van het water nodigt ook wel uit om de drone de lucht in te sturen. Vervolgens rijden we langs heel veel Keys: Plantation Key, Upper en Lower Matecumbe Key, Duck Key, Islamorado en nog veel meer Keys met als laatste bestemming Key West. De hele weg van Key Largo naar Key West heet de Overseas Highway en je hebt vaak prachtige vergezichten met verbluffende kleuren in het water. Dus als het even kan, wordt er gestopt en uiteraard gefotografeerd en mag de drone de lucht in. We zijn rond 15.30 uur bij ons hotel op Key West en worden helemaal happy als we onze kamer zien: lekker luxe en zo mooi (Parrot Key hotel and Villas). We maken een rondje over het complex en gaan ff relaxen aan het zwembad. ‘s Avonds gaan we naar de bekende Duval street en hier ligt ook (hoe verrassend) het Hardrock cafe. Dit ligt in een historisch pand waardoor het anders oogt dan normaal gesproken. We kunnen boven op het balkon zitten en maken hier dankbaar gebruik van. De laatste dag op Key West wordt een hele mooie dag.We beginnen bij het Southernmost Point van het vasteland van Amerika. Daar moet we natuurlijk even de bekende foto van de boei maken die duidelijk maakt dat we nog maar 90 mijl van Cuba verwijderd zijn. Daarna wandelen we langs de mooie historische panden die Key West rijk is. De vuurtoren wordt beklommen en we worden boven beloond met een mooi uitzicht. Tevens ligt op Key West het begin- en eindpunt van de Florida Keys Scenic highway nr 1. Ook weer zo’n fotomomentje. ‘s Middags gaan we nog even luieren aan het zwembad en zorgen dat we rond 17 uur op Mallory Square zijn. Hier wordt echt iedere dag gevierd dat de zon ondergaat. Heel veel mensen verzamelen zich op het plein om naar de zonsondergang te kijken. We hebben geluk want de zonsondergang is erg mooi deze avond. We laten Key West achter ons en gaan via de Scenic Highway nr. 1 weer noordwaarts richting Islamorada, ook een onderdeel van de Keys. We vinden nog een aantal plekken om te dronen en gaan uiteindelijk naar het Bahia Honda State Park met de bedoeling om daar naar Sandspur Beach te gaan. Maar we worden naar een kleiner strand geleid omdat bij Sandspur beach nog steeds gewerkt wordt om alle schade van orkaan Irma te herstellen. Maar het is een mooie locatie waar je zelfs nog even naar de oude verweerde spoorbrug kunt lopen. We genieten van het weer: strakblauwe lucht en een behoorlijk briesje. We verlaten deze plek weer en de volgende stop wordt het Veteran’s Park, een klein strand op Little Duck Key. De moeite waard om van het mooi gekleurde water te genieten en dus vooral weer te fotograferen en filmen. Aan het einde van de middag komen we bij ons hotel aan op Islamorada en gaan onder het genot van een drankje wederom van de zonsondergang genieten. Onze tweede dag op Islamorada beginnen we bij Robbie’s. Een bekende plek waar je makkelijk een hele dag zou kunnen doorbrengen. Er is een strandje, er kan een boot/jetski of kajak gehuurd worden, je kunt een snorkel/duiktocht boeken en….je kunt tarpoen vissen gaan voeren. En dat is ons doel. Voor $4,50 koop je een emmertje met kleine visjes en als je naar de plek loopt waar je kunt gaan voeren , wordt je al meteen belaagd door menige pelikaan. Ze zijn hartstikke brutaal en zeker niet mensenschuw. Ze hopen natuurlijk een visje te kunnen pikken. Als de tarpoen vissen gevoerd worden, is dat een leuk spektakel om naar te kijken. We nemen plaats op het gezellige terras en kijken nog een tijdje om ons heem, genoeg bedrijvigheid bij Robbie’s. Daarna gaan we naar Anne’s Beach. Een populair en openbaar strand. Er loopt een mooi aangelegde boardwalk langs met af en toe een pad naar het strand. Nu is het absoluut niet het brede strand zoals we in Miami gezien hebben maar de kleur van het water maakt veel goed. We komen tot de conclusie dat de paradijselijke stranden toch echt bij de peperdure resorts zijn en daar kun je niet zomaar naar toe. De rest van de kilometerslange kuststroken zijn vooral “private property” waardoor er maar weinig plekken zijn waar je zomaar even naar het water kunt lopen. Aan het einde van de middag luieren we nog even aan het zwembad en ‘s avonds zitten we weer lekker aan het water te genieten van de heerlijke sfeer op de Keys!We gaan verder met onze roadtrip.

We verlaten de Keys en gaan via de Everglades naar Fort Myers rijden. We kiezen ervoor om in de Everglades de Loop Road Scenic Drive te gaan rijden. De weg is zo’n 38km lang en we hebben er bijna 3 uur over gedaan. Heel langzaam rijden en maar hopen dat we ergens alligators kunnen spotten. En die zien we inderdaad een paar keer. We rijden er bijna helemaal alleen, de weg is nog niet helemaal door toeristen ontdekt. Dus plek zat om hier en daar te dronen. Als we het park uitkomen, moeten we nog zo’n 150km richting het hotel rijden en rond 16.30 uur komen we daar aan. Inmiddels staat er alweer een flinke wind en gaan toch even bij de beach bar een drankje nuttigen. Het strand is er wel 50 meter breed en alweer zijn we getuige van een zonsondergang. De volgende dag gaan we naar Manatee Park. Geen al te groot park maar er blijken veel Manatees te zitten vanwege het warmere water daar. We zien er eentje en moeten het daar mee doen. We maken nog een korte wandeling en gaan verder naar Sanibel Island. Als we de hoge brug naar het eiland overrijden , kunnen we meteen naar rechts: een strand waar je de auto meteen bij je kunt parkeren. We maken daar even een stop en kunnen zelfs onder de brug doorlopen waar veel mensen staan te vissen. We rijden verder naar het National Wildlife Refuge Park. Ook hier rijden we een rondje en zien vooral veel mensen de verschillende vogels bekijken/bestuderen. Het is een oase van rust. Een dag later gaan we naar het eiland naast Sanibel: Captiva Island. Nóg mooier en meer beschermd. We zien prachtige huizen die beschut worden door weelderige begroeiing en hele mooie stranden. Net zoals op alle plaatsen waar we tot nu toe geweest zijn deze vakantie, is parkeren een regelrechte ramp. Je mag hier nergens langs de weg parkeren, alleen op aangewezen plaatsen en die staan natuurlijk al vol geparkeerd. We hopen op het noordelijkste puntje van dit eiland te komen maar dat is alleen voor de happy few. Hier liggen sjieke resorts, golfbanen, exclusieve clubs etc. Dus rijden we terug naar Sanibel Island om daar op ons bekende plekje nog even op het strand te genieten. We laten Fort Myers achter ons en gaan rijden naar ons laatste hotel in Dunedin. Onderweg stoppen we bij Venice beach en genieten hier even van zon, zee en strand. We nuttigen een kleine lunch en gaan verder. Vlak voordat we bij Dunedin zijn, gaan we over de Sunshine Skyway Bridge. Een knap staaltje architectuur. De brug ligt helemaal over Tampa Bay. Aan het einde van de brug is er de mogelijkheid om meteen aan de waterkant te stoppen, het zicht is fenomenaal. We rijden nog een half uurtje en zijn dan in Dunedin. Temperatuur is maar 12°, dus behoorlijk fris maar wel een strakblauwe lucht. De eerste volledige dag in Dunedin gaan we eerst naar Honeymoon Island State Park. Een onbewoond eiland dat helemaal in het teken staat van natuurbehoud en prachtige stranden. We lopen er de Osprey trail en zien een aantal mensen vogels spotten. Wij spotten natuurlijk mee en zien uiteindelijk een uil hoog in zijn nest zitten, althans de bewegende oortjes van de uil. ‘

s Middags gaan we naar Clearwater Beach. Een echte vakantie bestemming in deze regio maar door het frisse weer (het is 11° met een strakblauwe lucht) zijn de mooie, witte stranden helemaal leeg. We wandelen over het strand en Pier 60, lunchen er en gaan nog even naar het centrum van Dunedin. ‘s Avonds is er alweer een mooie zonsondergang (inmiddels is het 8°) en de meeste tijd blijven we in de auto naar de zonsondergang kijken. Door de enorme wind is de gevoelstemperatuur nóg lager. De laatste volledige vakantiedag wordt een hele mooie dag!We rijden ruim 100km noordwaarts richting Crystal Water en gaan hier naar de Three Sisters Spring. Bekend om z’n warme water en trekt daardoor in de winterperiode veel manatees aan die dan de koude oceaan zoveel mogelijk willen mijden. Het weer is een stuk aangenamer qua temperatuur als een dag eerder en dat blijkt een geluk voor ons te zijn. Door de paar extreem koude nachten (3-5°C) zijn de manatees massaal naar de Three Sisters Spring gekomen om daar lekker te luieren in het warmere water. Het water is hartstikke helder en we zien ze volop liggen luieren of langzaam zwemmen. Sommige met een baby manatee bij zich. Heel leuk om te zien en dus echt een aanrader om naar toe te gaan ($20 entree pp). Ze zijn er dus alleen zo talrijk van november tot maart. Daarna zijn ze allemaal weer in de oceaan. Het blijkt ook nog dat het de allerbeste plaats in de wereld is om zoveel manatees te zien. Dat hebben we dan toch maar mooi meegepikt. We sluiten de dag af in Dunedin met een heerlijke Italiaanse maaltijd en bereiden ons voor op onze vlucht, 1 dag later. We checken uit bij het hotel en beginnen op ons gemak richting Orlando te rijden. We hebben alle tijd want we vliegen pas om 21.25 uur. Als we nog maar net vertrokken zijn, valt ons in dat we eigenlijk wel tijd genoeg hebben om in Tampa het Hardrock cafe te bezoeken. Het zal ons 58ste Hardrock cafe worden. We zoeken online het adres op en kiezen voor het Hardrock cafe en niet het Hardrock hotel/casino in Tampa. Als we na 30km in de buurt komen, blijkt dat we mooi geloodst worden naar het vliegveld in Tampa. En daar ligt nu net het Hardrock cafe en dat gaan we dus niet doen. Dus exit luchthaven en verder met onze rit naar Orlando. Blijken we een half uur later echt in de buurt te komen van het Hardrock hotel en we gaan van de snelweg af. Dat hotel is dus een mega complex met veel bijbehorende parkeergarages….en die staan goed gevuld met auto’s. We worden vanzelf het hotel binnengeloodst en weten niet wat we zien. Het lijkt wel of we door Las Vegas lopen, Amerikanen zijn gek op gokken. We zien voornamelijk senioren. We vinden uiteindelijk het cafe + rockshop en drinken wat aan de bar. Je aan die bar tegelijkertijd gokken (blackjack paneel zit bij iedere plaats in de bar verwerkt), eten en drinken. Wij zijn de enigen die er alleen met een drankje zitten. Het was een leuk oponthoud tijdens de rit naar Orlando. Het begint zelfs nog goed te regenen, dus tijd om maar huis te gaan. We leveren de auto (we hebben 2008 km gereden in Florida) in, de vlucht gaat op tijd en op vrijdag 24 januari zijn we weer in Nederland.